Van Golden naar Cache Creek, di 25 sept.

We zitten om 8.30 aan de ontbijttafels met een echtpaar uit HongKong en een echtpaar uit Australië. Hongkong zit mooi luidkeels te smakken en te slurpen; vrouw Hongkong spreekt geen woord Engels, man Hongkong wel, heeft zelfs in Brussel gewerkt. We krijgen een Sunny-Side-egg met bacon, toast, jam, afijn er is weer vanalles. Na het tandenpoetsen drinken we nog even gezellig koffie met Regan en mom en om 10.00 rijden we weg. Het regent en het is slechts 9 graden! Dit is pas de 2e dag dat wij geen mooi weer hebben, dus wij mogen zeker niet mopperen. De herfst heeft hier al goed zijn intrede gedaan want er valt al veel blad joh! We rijden over de 1west, richting Revelstoke. We komen eerst door Glacier NP. Hier gaan we weer in een andere tijdzone; het tijdsverschil met Nl is nu weer 9 uur. We bezoeken het RogerPass visitorscentre. Hier is 50 jaar geleden het laatste stukje van de canadian highway geopend, de 1, de belangrijkste verbindingsroute tussen oost en west. In het visitorscentre zien wij een mooie film over grizzly's en zwarte beren. De moraal is: een fed bear is à dead bear! Na de koffie gaan we weer verder. De zon is doorgebroken en het is al 15 graden! We lopen de Hemlock Grove Trail door een Cedar-regenwoudbos. Ondanks dat er nog vlagen lage bewolking hangt, is het een prachtig gezicht, niet alleen in dat regenwoud maar sowieso de route door het Glacier NP. Na het Glacier NP komen we in Mount Revelstoke NP. De lucht is nu helemaal blauw en we hebben al 23graden! We zoeken een Mac D. Om even te kunnen face-timen met de mannen. Na 8bigmacs en 4sundays moeten we spugen en hebben nog steeds geen contact; wel via berichten maar niet met beeld. (grapje  natuurlijk hè, van die bigmacs en sundays). Afijn, we weten wel dat alles goed is en dat was het belangrijkste. In Revelstoke blijkt geen kettingzaagartiest meer te zitten! In Chase, een dorp wat verderop, daar zou er nog een zitten. De mevrouw van het visitorscentre belt met Gary, want zo heet hij, en toevallig komt hij net aanrijden! We kunnen wel even bij hem thuis gaan kijken want daar heeft hij wat van zijn werk staan. Als wij dan iets zouden willen kopen of bstellen moeten we even wachten, want met een half uur is hij ook thuis. Goed, wij naar zijn huis, prachtig gelegen aan het Shuswap Lake, maar wàt een malle Pietje bende zeg!  Dit maakt natuurlijk niets uit en doet niets af aan zijn werk, maar de creaties die hij heeft staan is niet helemaal ( eigenlijk helemaal niet!) wat wij bedoelen. We rijden verder en komen in Cache Creek. Hier is een historische cowboy ranch waar je ook kan overnachten. Ook kan je er paardrijtochten boeken ( altijd al graag willen doen). Helaas hebben zij al seizoensluiting dus we gaan iets anders zoeken. We komen terecht bij Sandmann in Cache Creek.Na het eten, huisgemaakte lasagne ( heerlijk en loeiheet) lopen wij het hele dorp door. Alles en iedereen gaat zo vroeg slapen, na 22.00 zie je niemand meer! Terug naar het hotel en nog even lekker gezeten. Nu hebben wij nog 6volle dagen te gaan hier. Hoe fantastisch, mooi, bijzonder, onvergetelijk ook, het allermooiste van weggaan is toch weer thuiskomen!