Van Yellowstone naar St. Mary, Montana, U.S.A.. 22 sept.

Na het ontbijt en uitchecken vertrekken wij om 9.50 naar Yellowstone -city om voor een souveniertje te kijken. Gelijk geslaagd, dus we kunnen op weg richting Glacier N.P. Na ruim 100 km drinken wij koffie in Ennis, waar wij op de heenweg hiernaartoe zo lekker hebben gegeten. In de plaatselijke saloon drinken wij koffie mèt overheerlijke bananentaart! Dit is echt zo'n leuk dorp, alsof ieder moment de sheriff op z'n paard komt aan galopperen omdat de cowboys hun guns hebben leeggeschoten! Na een bezoekje van ongev. 40 min. Rijden wij verder over de Old West Trail, de 287, we zien de eerste deers! Na aansluiting op de I15 richting Helena rijden we door Holter Pass en langs Holter Lake; een Canyon-achtig gebied. Het lijken wel gestapelde rotsen en dan groeien er ook nog bomen! Schitterende route. Na dit gebied alleen maar glooiende heuvels, beetje prairie- achtig. Zover als je maar kan kijken, met hier en daar enorme stapels met hooi of strobalen. Bij exit 228, richting Augusta, gaat het benzinelampje branden. Shit, bij de vorige afrit stond er nog een pompstation-teken, nu moeten wij het gokken. We kunnen nog 80 km rijden en Augusta is nog 50 mijl! Dit is echt klotsende-oksels-werk:gaan wij het redden met de benzine of net niet? Je zal hier toch komen te staan, echt in de middle of nowhere! Gelukkig, wij halen het ruimschoots! Met op de display nog voor 5km benzine in de tank komen wij in Augusta aan! Pffff! Hier lijkt het ook net alsof de tijd heeft stilgestaan: alleen de meeste paarden zijn vervangen door auto's en de rest is onveranderd gebleven. Aan de overkant van het tankstation zien wij iets van "kitchen,  en open" dus wij gaan kijken of er iets te eten valt. Het interieur! Gewèldig! Dit is echt jaren 40 of 50, inclusief de aanwezige gasten. Wij krijgen er heerlijke koffie en even zo lekkere BLT!  Na dit intermezzo zien wij aan de overkant, naast het tankstation een heel leuk winkeltje. Een soor giftstorting, maar dan mooi, met echte mooie spullen, handmade uit Montana zèlf. Wij slagen er voor iets leuks en zetten de reis voort via de 89, richting Browning. Als we door Choteau rijden, is het ook net of de tijd heeft stilgestaan:zo apart,allemaal van die uit hout opgetrokken huizen met een veranda rondom, inclusief een schommelstoel en uiteraard de Amerikaanse vlag. Het is net het decor van de Waltons. Even voorbij Choteau rijden we weer ine Rocky Mountains. We komen langs de plek waar tussen 1883 en 1890 een enorme is gevoerd tussen de Amerikaanse overheid en de Blackfeet Indianen. De Indianen werden na de zware winter van 1884 ontheemd, in reservaten gestopt en aan hun lot overgelaten. Even verder moeten wij afremmen voor 4 wild horses die langs de auto met ons meerennen. Tussen Kiowa en St. Mary, het laatste stuk voor Glacier Park, is het zigzaggen tussen de koeien door; weer eens iets anders. Het is hier weer zo'n andere natuur! Veelal loofbomen met al een warme herfstkleur, mooie rode ondergaande zon met op de achtergrond de contouren van de Rocky's. In St. Mary kijken we eerst bij Eagle Nest, een motel waarvan wij onderweg reclame zagen. De jongedame achter de balie geeft ons gevraagd de sleutel van een kamer. Wij hebben er niet zoveel hoop op, maar goed, laten we toch even kijken: de deur klemde, het licht was kapot, het rook er bedompt en zag er allemaal smoezelige uit. Gelijk de deur weer dichtgetrokken ( we hielden net niet de knop in de handen!). Bij het terugbrengen van de sleutel riep het meisje vanuit een ander vertrek, zonder dat ze ons zag: you can put the key on the desk! Ze had het al begrepen, denk ik. De volgende was wel raak: St. Mary's lodge& resort. Wàt een mooi complex zeg! Alleen de lobby al! Gelukkig hadden ze nog "vacancy". Het kost wel wat, maar dan hèb je ook iets! Gossiemoppie, prachtige kamers , schitterend aangekleed, mooi op elkaar afgestemd, niet zo overdreven Engels country-Inn-achtig, maar echt mooi.Het hele gebouwencomplex is schitterend:van die dikke boomstammen, robuuste Nordic stijl,eigen balkon, leuk zitje, kortom helemaal mooi. Het is nog net een beetje licht, dus we doen een rondje. Dit is verder ook het enige wat er is. We gaan in het bijbehorende restaurant eten, ook al zoiets leuks! We worden alleraardigst geholpen door een Heidi-achtig meisje en eten heerlijk. Er is een leuke lounge waar Wifi is, dus na het eten ga wij hier even zitten. Helaas sluit het om 23.00 uur, dus we moeten dan gaan. Is niet erg. Morgen gaan we in Glacier N.P. De Logan Pass doen, dat is THE sunrise road. We gaan het zien morgen!