Van Clearwater naar Jasper, 12/09.

Na een ontbijt van pancakes en wafels, uitchecken,tanken en broodjes halen rijden wij om 10.00 uur weg uit Clearwater. Evengoed laat, maar we hebben veel tijd verknoeit met proberen internetverbinding te krijgen, hetgeen niet is gelukt, schitzooi! Sorry Freek!  We proberen het morgenochtend gewoon weer. Het is zonnig maar nog wel fris. Wij hebben een overnachting geboekt in Hinton, even buiten Jasper National Park. We rijden via de 5, de YellowHead. Volgens ons informatieboekje komen we langs allemaal mooie punten, o.a. Langs de Mount Robson, met zijn bijna 4000mtr hoogte de hoogste berg in de Rocky Mountains. Een groot deel van de route loopt parallel aan de Thomson River met mooie en heftige stroomversnellingen. Bij Valemount gaan we de 16 op, richting Jasper. De highway loopt dwars door het National Park. We nemen de afslag Maligne Lake, want we willen naar de Maligne Canyon. Deze Canyon gaat gewoon 51 mtr bijna loodrecht naar beneden, wàt een diepte! Je kan er diverse trails doen en wij besluiten nr.7te doen, ( is ook gelijk de langste). Hele mooie wandeling, maar bij de 6e bridge gaat er iets mis, tenminste, wij gaan niet goed ( dat denken wij,;achteraf hadden we nog iets door moeten lopen en hadden weer een bewegwijzering gezien, maar goed, dat is achteraf) afijn, we lopen en lopen zonder een bordje of zo te zien, tot wij aan onze linkerhand in de verte auto's zien rijden. We zijn al ruim 2uur ondeweg, en we besluiten dwars over de prairie naar de verharde weg te lopen. We blijven hierop lopen in de veronderstelling dat dit de weg is naar de parking van de Canyon. We houden een auto aan ( nou ja, dat heeft even voeten in de aarde, want volgens ons denken de  mensen dat als je je hand opsteekt, je een crimineel bent of zo, want er stopt niemand, afijn uitendelijk dan toch : is dit de weg naar de parking, en hoe ver is het nog? Het zou ongeveer no 2km zijn. Wij hebben nog nooit zo'n lange 2km gelopen, het waren er wel 5! Gelukkig stopt er dan spontaan een Pickup. Het blijkt een wildlife fotograaf, want hij heeft een lens van wel ee halve meter! Hij vraagt of we misschien mee willen rijden want het zou misschien een beetjegevaarlijk zijn om hier te lopen ivm de beren! Oh yes! Eindelijk, na ruim 3uur weer terug bij de auto. We drinken even wat en besluiten om nog een stuk met de auto te gaan rijden, want dit is wild-life-watching-time. We rijden langzaam naar Medicine Lake en Maligne Lake en op een parkeerplaats bij één van de meren stoppen we even. Toevallig is hier net een soort safaribus gestopt, die tegen grove betaling mensen meeneemt op wild vieuwing. We hadden hem al zien rijden, en zeiden nog tegen elkaar:je zal er maar inzitten:die bus reed alseen achterlijke, stopte amper, afijn, wat kan je dan zien? Goed, wij zijn dus gestopt, en wie komen daar aanlopen, uit de bus? Irja en Arjan!  Onze vrienden van de Ferry en van Fishcreek in Alaska! Helemaal blij dat ze ons zagen, want nukonden ze tenminste bij ons in de auto. Dit was natuurlijk wel heel toevallig. Nu konden wij mooi onze eigen tour doen. De bus ging alweer terug naar het beginpunt ( ze hadden tot nu toe nog geen wild gezien!) en wij rijden langzaam verder. Opeens, zomaar weer aan de kant van de weg, daar liep hij, een grote,zwarte beer! Wij weer helemaal opgewonden, want ondanks dat je er. Nu al een aantalhebben gezien, het blijft zo indrukwekkend en mooi gezicht: zo'n kolos, mooi besjes etend, trekt af en toe met z'n grote, zware poot een tak van de struik naar zich toe als hij er nietgoed bij kan, en zich niets aantrekkend van die guppen die hem vanuit het open dak van de auto wel 100x op de foto zetten, oh fantastisch!  Onze beer was deze avond het enige wildlife, behalve dan eerder op de middag, nog voor we bij de Canyon waren, hadden wij al een eveneens heel grote elk gezien, wapiti heet dat hier. Echt een gigantisch beest, nooit gedacht dat deze zo groot zou zijn, met een prachtig groot gewei, waarmee hij, als ie zich pissig maakt, jou makkelijk aanspiest. Het blijkt hier in Alberta, waar Jasper ligt, een uur later tezijn dan in Britisch Columbia, dus ineens is het al na 21.00! We rijden naar Jasper-town, om daar iets te gaan drinken en rijden dan naar Hinton. Hier hebben ook Irja en Arjan hun overnachtingshotel, dus dat komt mooi uit. Gelukkig hebben we gereserveerd want het is al na 23.00 als we aankomen. Mooie ruime kamer, alles er op en eraan,gezellig zithoekje, afijn, wij zn helemaal blij. In Nl. Is het alweer ochtend, want Joost en Freek bestoken ons met berichtjes, hè, altijd fijn als wij iets van ze horen. Moe maar voldaan gaan wij eindelijk slapen; ht is inmiddels al nà 01.00uur.