De Icefields Parkway, van Jasper naar Banff za. 15-9

15 september 2012 - Canmore, Canada

Het is net 9.30 uur als we vertrekken vanuit Hinton, boodschappen gedaan en wel. We zijn net een paar km in Jasper N.P of we zien 2 Bighornsheeps! Die hebben wij nog niet in onze collectie, wat leuk zeg! Ze lijken niet op schapen, eerder op steenbokken met van die mooie krulhorens. In de boekjes lazen we, dat als ze zich bedreigd voelen, ze een auto helemaal aan gort kunnen stompen met die horens! Ze staan mooi tegen een steile rotswand  en met het grootste gemak springen ze omhoog. Dit is een prachtig begin van de dag. De volgende stop is bij de Athabasca Falls, wat weer een schitterend gezicht is en prach tige foto's oplevert. We rijden nog geen 2minuten weer op de 93, of we zien 2Mountain Goats! Hadden we ook nog niet! Wát een aparte beesten zijn dit toch weer: sneeuwwit van kleur, mooi in wollige vacht als van een schaap maar duidelijk een geitekop, beetje langwerpige kin zo, heel grappig. Wàt een mazzel toch. We stoppen bij Sunwapta voor koffie: als we even van ons af staan te kijken, zien wij hoe een grote raaf(zie je in Nl ook niet meer) een pickup volschijt. Als ik van hem een foto wil maken, wordt hij pissig, en zet ie z'n vleugels uit en begint ie luidkeels te krijsen.Even verderop is het Icefields Centre;hier gaan we naar binnen voor informatie, over waar je bijv het beste kan wildlife-spotten in Banff en omgeving, want we hebben goed de smaak te pakken. Dit blijkt weg 40 te zijn, net buiten Canmore. Op de parkeerplaats bij campground Wilcox staatéénen witte Mazda 3; onmiskenbaar van Irja en Arjan. We doen een briefje achter de voorruit. Als we de Sunwaptapass over zijn, zitten we in Banff N.P. De hele Icefields Parkway is één groot panorama, 230 km lang. We vallen van de ene gletsjer in de volgende, echt adembnemend mooi. We stoppen nog bij Bow Summiteit, met uitzicht op het PeytoLake, dit meer heeft de vorm van een wolfskop, is turquoise blauw van kleur en omringd door gletsjers, ach, ik raak er niet over uitgepraat. Vlak voor Lake Louise is het einde van de Icefields Parkway, we rijden dan nog wel op de 93. En dan komt Lake Louise: uiteraard eerst het visitorscentre aangedaan, en daar rondom liggen nog wat winkeltjes. Dit is dus Lake Louise Village. Na de koffie doorgereden naar het "echte" Lake. De parkeerplaats is stampvol! Het zou in september toch niet druk zijn? Hoe zal het hier in de zomermaanden zijn? Het meer ligt er prachtig bij:met weer een schitterend uitzicht op de gletsjer. Dan het "chateau": dit is een hotel in de duurste prijsklasse:als je aan komt rijden wacht de butler je op en geef je je autosleutel af. De rest komt vanzelf. Je kan als gewone toerist ook gewoon het hotel in, dit is echt een bezienswaardigheid! Je weet niet wat je ziet! Gillend dure winkeltjes, juweliers, een bank, restaurants, coffecorner, afijn, alles is er. Evengoed komen hier hele busladingen met koreanen, japanners of in ieder geval, Aziaten. Alles staat behalve in Engels en Frans, ook in het Chinees aangegeven. Rond het Lake kun je mooie wandelingen maken, die wij later tijdens ons verblijf willen doen. Nu gaan we via Banff naar Canmore waar wij ons hotelletje besproken hebben. We verblijven in het Lady Mc Donald Country Inn, een kleine lodge, met 10kamers, allemaal met een eigen stijl inrichting. Beneden ziet het eruit als een grote huiskamer, met open haard, gedekte ontbijttafels, het lijkt iets op Hidden Cove, ziet er heel gezellig uit. Onze kamer heeft ook een open haard, en een hemelbed! Wij gaan ons hier best redden. We installeren ons en gaan op zoek naar een eetgelegenheid. De man van de receptie van Lady Mc D. Is heel aardig, maar moeilijk te verstaan, in ieder geval begrijpen wij niet altijd wat hij zegt. Maakt niet uit, we doen gewoon alsof! We belanden bij een Koreaans BBQ restaurant en bestellen een "hotpot"H1. Da dame van het restaurant raadt ons dit af, omdat er ingrediënten inzitten waar wij westerlingen niet van houden. Wel sympathiek dat zij ons hier op attendeert.Dan houden wij het op "hotpot"H 4, en laten ons verrassen. Uit de tafel komt een gasbrander te voorschijn en hierop komt even later de hotpot. Dan komen er nog wat schaaltjes met ondefinieerbare bud, maar ook met taugé, zeewier en atjar. In de hotpot zitten dunne reepjes bief, worteltjes, aubergine, een koolsoort,en een soort vermicelli.O ja, daabovenop een rauw ei. We moesten het nog even laten koken! Gj heeft in ieder geval de hel maaltijd z'n bril opgehouden. Het was niet onaardig, maar ook niet bijzonder, er zat niet echt een specifieke smaak aan. We zijn wel weer een ervaring rijker. We lopen weer richting ons hotel ( het stikt hier van de hotels, motels, lodges en Inn's en vrijwel overal staat:no vacancy) toch blij dat we besproken hebben. We hebben vandaag weer veel informatie gekregen bij de div visitorscentre , dus veel leeswerk voor Gj. Dit doet hij tenminste altijd, dan kan ik ons verhaaltje bijwerken, zo heeft ieder z'n taak. Morgen maken we Canmore onveilig. 

1 Reactie

  1. Mirjam:
    16 september 2012
    Volgens hebben jullie het erg naar de zin. Dit wordt in iedergeval een avondje foto's kijken als jullie terug zijn. Je schrijft geweldig.
    Gr. Vanuit Ens