Van Windermere via Kootenay N.P. En Yoho N.P.naar Golden B.C ma 24/9

Om 8.30 zitten wij met z'n zessen aan het ontbijt. Lauwe appelschijfjes met kaneel en crème fraîche, daarna  een huisgemaakte blue-Berry's muffin, zo zoet dat je gebit er bijna uitvalt, en tenslotte een soort van bacon-omelet-rol. Koffie, thee, jus, en alles werd in "gangen" geserveerd, dus het duurde een eeuwigheid. Wij zijn wat dat aangaat echte barbaren, want hier houden wij helemaal niet van! Eten moet vlot achter elkaar, en hup, klaar. Niet dat ellenlange na-tafelen, of ondertussen-tafelen, dat kan ook later, met een kop koffie en een schone tafel, maar goed, dit is heel persoonlijk! Het was wel buitengewoon gezellig, daar lag het niet aan, en we hadden ook geen gebrek aan onderwerpen, want alles kwam ter sprake:sociale voorzieningen, werk, recycling, chauvinisme , alles. Nadat wij ons van de ontbijttafels los weten te rukken vertrekken wij om 10.15. Wij willen vandaag de Golden Triangle Route rijden, via Kootenay N.P.Via Raduim Hot Springs de 93 op, richting Lake Louise, stukje 1A( zijn wij al geweest; tussen Banff en Lake Louise) dan westelijke richting door Yoho N.P. Naar Golden. Onze B&B. Gastheer Rod wilde ons dit afraden en de andere kant opsturen, naar Nelson: dit is een wijnstreek, maar dat heeft onze interesse niet, dus, eigenwijs als wij zijn, gaan wij lekker onze eigen route doen.Net achter Radium Hot Springs komen wij al in het Kootenay NP. Het is alsof we in de Gorges rijden. Hoe kan iemand toch zeggen dat hier niets te zien zou zijn? Dit is werkelijk prachtig! Het is maar net waar je interesses liggen; wij vinden dit zo onbeschrijflijk mooi! We stoppen bij de Marble Canyon en doen de canyontrail. Ook al zouden wij bij wijze van spreke niet verder komen, wij hebben geen spijt van deze beslissing deze kant op te gaan. We rijden verder over de Vermillionpass en komen weer in Banff, NP. Hier gaan we een beetje noordelijk, richting Lake Louise, via de 1A, de Bow Valley Trail. Bij Lake Louise hebben ze heerlijke koffie weten wij nog van vorige week. O ja, da's waar ook: tijdens het ontbijt liep er een Deer in de tuin bij Rod, die hier niet blij mee was, want die eten alle bloemen uit je tuin. Dus hij met een ksjj, ksjj, de tuin in, en wèg was de deer. Alors, bij Lake Louise lekkere koffie, een heerlijke BLT, en als toetje eenoverheerlijk maple Wallnut ijsje, dan wel een frozen mango yoghurt ijsje gehad. Hoe goed kan een mens het hebben? Nu richting Yoho NP. Er wordt hevig aan de weg gewerkt, dus we moeten langzaam rijden. Ik zit lekker van me af te kijken en ineens zie ik een zwarte beer in het talud! Het ìs me toch een joekel! Volgens mij ben ik de enige die hem ziet, want iedereen rijdt gewoon door en ik zie niemand foto's maken! Gj kan een eindje verder de auto keren en wij rijden terug. Ja hoor, hij rommelt nog steeds in het talud. Toen ik vanuit het dak foto's nam, zagen de wegwerkers hem ook en je zag dat ze schrokken! Het was echt een joekel zeg! Even verder stoppen we bij de Spiraltunnels op de Kicking Horse Pass. Deze tunnels zijn speciaal aangelegd om de treinen vaart te laten minderen als ze bergafwaarts komen en om het andersom minder steil te laten zijn, zodat ze minder vermogen nodig hebben voor de locs. Als je de historie over het aanleggen leest! Een eindje verder zijn de TakkakawFalls, de bijna hoogste waterval van Canada, 354 mtr. Gigàntisch, wat een geweld. Het water stort naar beneden vanaf DalyMountain, die is 2982 mtr hoog. Voor het oog dichtbij de waterval,zien wij 2bergbeklimmers tegen de steile wand omhoog gaan! Wat een moed zeg! We ontmoeten een amerikaans en een Hongaars echtpaar, aan wie wij vragen een foto van ons te maken. Weer zo'n bijzondere ontmoeting. Het is al na vijven als wij hier weer wegrijden. Dan ziet Gj 2 bighornsheeps links van de weg. Een eindje verder kunnen wij de auto keren en rijden terug. Ze staan er nog steeds. We kunnen de auto gelukkig in een inhammetje zetten om foto's te maken. Wij staan er naar te kijken als er ineens een 3e, 4e, 5e,6e en tenslotte een 7e bijkomen,waarvan er ééntje echt nog heel jong. Ondertussen hebben er nog 4 auto's zich bij de inham gepropt en uit één van de auto's stapt er iemand uit, de sukkel! Floep, wèg zijn ze. We rijden door naar Golden en daar is een ruime keuze aan overnachtingsmogelijkheden. We besluiten voor B&B Country Comfort te gaan. Als wij aanbellen, doet een woestaantrekkelijk,beloonde goed gespierde jongeman open die zich gelijk voorstelt als Regan. Het B&B ziet er goed uit, dus we nemen het. Z'n mom is even les geven, en dad zit in Ontario dus hij moet de zaken even waarnemen. Dit doet hij prima, want telkens gaat de telefoon en horen wij hem reserveringen aannemen. Hij doet ons ook nog een goederestaurant -tip aan de hand: de Griek. Regan kan voor ons niet meer stuk. Heerlijk gegeten bij de Griek, daarna nog een rondje gelopen en een bank gezocht en bij thuiskomst had Regan lekker de openhaard aangemaakt. Mom is inmiddels ook thuis en wij maken kennis met haar. Bij de open haard kunnen we mooi ons verhaal schrijven en opzoeken waar wij morgen de chainsawartist ( kettingzaag-kunstenaar) kunnen vinden. We ontbijten morgen o8.30 en daarna zien wij wel weer.